تفاوت سیستم‌های 32 بیتی و 64 بیتی وقتی در مورد سیستم‌های 64 بیتی صحبت
می‌شود، باید بین دو مفهوم محاسبات 64 بیتی که برای رسیدن به کارآیی بالاتر
و آدرس‌دهی 64 بیتی که برای پشتیبانی از حجم بالاتری از حافظه به کار
می‌روند، تفاوت قائل شد. سیستم 64 بیتی برای پشتیبانی از اطلاعات 64 بیتی
از رجیسترهای 64 بیتی استفاده می‌کند. این سیستم‌ها از آدرس‌دهی داخلی 64
بیتی استفاده می‌کنند که حجم حافظه قابل آدرس‌دهی را به 16 گیگابایت
می‌رساند؛ در حالیکه در سیستم‌های 32 بیتی حداکثر حافظه قابل آدرس دهی، 4
گیگابایت است.
برای کار با سیستم‌عامل 64 بیتی به پردازنده 64 بیتی نیاز است. اکثر
سیستم‌های 64 بیتی قادرند نرم‌افزارهای 32 بیتی را در حالت سازگاری یا
Compatibility Mode اجرا کنند.
* این قابلیت، با توجه به کمیاب بودن نسخه 64 بیتی برخی نرم‌افزارها،
بسیار کاربردی است. با نصب سیستم‌عامل 32 بیتی روی پردازنده 64 بیتی، در
واقع از تمام قابلیت‌ها و قدرت این نوع پردازنده استفاده نخواهد شد. در
حالیکه یک نرم‌افزار 64 بیتی چنانچه ساختار درستی داشته باشد روی
سیستم‌عامل 64 بیتی بسیار بهتر اجرا می‌شود؛ به علاوه نرم‌افزارهای 32 بیتی
هم با سرعت تقریباً یکسانی روی هر دو نوع سیستم‌عامل اجرا خواهند شد.
